توی پست قبلی به دوربینم گفتم دوربین قراضه . درست بعد از نوشتن این پست داشتم از سر کار بر می گشتم توی ماشین کلمه قراضه همش توی ذهنم بود داشتم فکر می کردم حدود دو سه سال پیش که این دوربین رو می خواستیم بخریم چقدر ذوق و شوق داشتم . با کلی برنامه ریزی و تحقیق در مورد قیمت و کیفیت انواع دوربین دیجیتال از هرکسی که فکر می کردم اطلاعاتی داشته باشه می پرسیدم و بالاخره بعد از چند بار رفتن و اومدن نتیجه یه دوربین کانون آ۵۴۰ شد که هم قیمتش برامون مناسب بود و هم کیفیتش . کلی باهاش حال کردیم . اوایل هرجا که می رفتم دوربین رو هم با خودم می بردم . کلی عکس از مهمونی های خانوادگی دارم از همه چی و همه جا . دوربین خوبی بود و ما هم ازش راضی بودیم . خواستم حرفم رو پس بگیرم . دوربین من هیچم قراضه نیست . قدرش رو هم می دونم . با همین هم کلی عکسای خوشگل میشه گرفت اگه همه دفترچه راهنماش خونده بشه و بلد باشی که باهاش کار کنی . دوربین قدیمی قشنگم . خاطرات خوبی که برام ساختی رو یادم نمیره . ببخشید که بهت گفتم قراضه .
ماحصل کار با دوربین قدیمیم رو هم از این به بعد اینجا می ذارم . فعلا چند تا عکس از پاییز گرفتم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر