باور نمی کند دل من ...

ديروز موقعی که داشتم توی اينترنت می چرخيدم به يه وبلاگی برخوردم که پدر و مادر جوونی از اول تولد بچه شون درستش کرده بودن و عکساشو اونجا گذاشتن ولی بچه چند روز قبل از تولد يک سالگيش در اثر يه مريضی ناگهانی مرگ مغزی ميشه و در عرض سه چهار روز فوت می کنه . طبيعتا لينکهايی که اونجا بود هم وبلاگهايی بودن با همون موضوع هرکسی به نوعی بچه عين دسته گلش رو از دست داده بود و برای يادبود براش وبلاگ درست کرده . حالم خيلی گرفته شد . دلم برای پدر و مادرهاشون خيلی سوخت . تا همين الان هم همش بهشون فکر می کنم . اصلا نمی تونم بفهمم . مساله مرگ فرزند اون هم توی سن خردسالی چيزيه که من تا به حال باهاش روبرو نبودم . و حالا ديگه نمی تونم و نمی خوام که ادامه بدم . فقط برای همه پدر و مادرايی که ديروز نوشته هاشون رو خوندم آرزوی صبر می کنم .خدايا ...